Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(mit sich) fortreißen

  • 1 mit sich fortreißen

    1. предл. 2. гл.
    общ. схватить, хватать

    Универсальный немецко-русский словарь > mit sich fortreißen

  • 2 j-n mit sich fortreißen

    сущ.
    общ. (D)(durch A) увлекать (чем-л.; кого-л.)

    Универсальный немецко-русский словарь > j-n mit sich fortreißen

  • 3 fortreißen

    v/t (unreg., trennb., hat -ge-)
    1. ( mit sich) fortreißen sweep away
    2. fig. hinreißen 2
    * * *
    fọrt|rei|ßen
    vt sep
    to snatch or tear away; (Menge, Flut, Strom) to sweep or carry away; (fig) to carry away

    jdn/etw mit sich fortreißen (lit) — to carry or sweep sb/sth along

    * * *
    fort|rei·ßen
    jdn/etw mit sich dat \fortreißen to sweep away sb/sth sep
    sich akk von seinen Gefühlen \fortreißen lassen to allow oneself to get swept away by one's emotions
    * * *
    unregelmäßiges transitives Verb
    1) tear away; < floods> sweep away
    2) (fig.)

    jemanden fortreißencarry or sweep somebody along

    * * *
    fortreißen v/t (irr, trennb, hat -ge-)
    1.
    2. fig hinreißen 2
    * * *
    unregelmäßiges transitives Verb
    1) tear away; < floods> sweep away
    2) (fig.)

    jemanden fortreißencarry or sweep somebody along

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > fortreißen

  • 4 fortreißen

    1) jdn. von etw. gewaltsam zurückhalten (с си́лой) уде́рживать /-держа́ть кого́-н. от чего́-н., не пуска́ть пусти́ть кого́-н. куда́-н.
    2) jdm. etw. entreißen вырыва́ть вы́рвать <выхва́тывать вы́хватить > что-н. у кого́-н. aus [unter] der Hand < den Händen> fortreißen выхва́тывать /- из [из-под] рук
    3) mit sich reißen: v. Sturm, Wasser срыва́ть сорва́ть, сноси́ть /-нести́, увлека́ть /-вле́чь. übertr: hinreißen увлека́ть /-. der Wind riß ihn vom Deck fort ве́тром снесло́ его́ с па́лубы. mit sich fortreißen увлека́ть /- за собо́й. jubelnde Menschenmassen haben uns mit fortgerissen лику́ющая толпа́ наро́да увлекла́ нас за собо́й. jdn. zu Gelächter fortreißen заставля́ть /-ста́вить кого́-н. смея́ться. sich (durch etw.) fortreißen lassen увлека́ться /-вле́чься (чем-н.). fortgerissen von Freude охва́ченный ра́достью

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > fortreißen

  • 5 fortreißen

    fórtreißen* vt
    1. вырыва́ть, отрыва́ть; отнима́ть
    2. сноси́ть ( течением)
    3. увлека́ть, захва́тывать

    mit sich fortreißen — увлека́ть за собо́й

    sich fortreißen l ssen* ( von D, durch A) — увлека́ться, дать увле́чь себя́ (чем-л.)

    Большой немецко-русский словарь > fortreißen

  • 6 fortreißen

    fortreißen vt вырыва́ть; отрыва́ть; отнима́ть
    fortreißen vt сноси́ть (тече́нием)
    fortreißen vt увлека́ть
    j-n mit sich (D) fortreißen (durch A) увлека́ть кого́-л. (чем-л.)
    sie ließ sich von ihrer Liebe zu ihm fortreißen любо́вь к нему́ захвати́ла её целико́м

    Allgemeines Lexikon > fortreißen

  • 7 fortreißen

    fortreißen, I) eig., mit sich s., secum rapere od. abripere. – auf der Flucht von der Masse mit fortgerissen werden, turbā auferri. – von den Fluten fortgerissen werden, auferri impetu amnis (v. Pers.); auferri fluctibus, im Zshg. bl. auferri (v. Lebl., z.B. von Gärten, Häusern etc.). – II) übtr., s. hinreißen.

    deutsch-lateinisches > fortreißen

  • 8 fortreißen

    * vt
    1) вырывать; отрывать; отнимать
    j-n mit sich (D) fortreißen (durch A) — увлекать кого-л. (чем-л.)
    sie ließ sich von ihrer Liebe zu ihm fortreißenлюбовь к нему захватила её целиком

    БНРС > fortreißen

  • 9 fortreißen

    fort|rei·ßen
    jdn/ etw mit sich dat \fortreißen to sweep away sb/sth sep;
    sich von seinen Gefühlen \fortreißen lassen to allow oneself to get swept away by one's emotions

    Deutsch-Englisch Wörterbuch für Studenten > fortreißen

  • 10 fortreißen

    увлекать < увлечь> ( mit sich за собой); sich fortreißen lassen поддаться порыву ( von Р)

    Русско-немецкий карманный словарь > fortreißen

  • 11 fortreißen (riß fort, fortgerissen)

    v otrgnuti (-nem), otkinuti, otkidati; fig mit sich - oduševiti, oduševljavati

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > fortreißen (riß fort, fortgerissen)

  • 12 fortreißen*

    vt
    1) вырывать, отнимать

    Ich riss ihm das Mésser fort. — Я вырвал у него нож.

    2) сносить, тащить (течением)

    die Strömung des Flússes riss mich (mit sich) fort. — Течение реки потащило меня (за собой).

    3) увлекать, захватывать

    Méíne Réde riss ihn fort. — Моя речь увлекла его.

    Универсальный немецко-русский словарь > fortreißen*

  • 13 rapio

    rapio, rapuī, raptum, ere (vgl. ἁρπ-άζω, altind. rápaḥ, das Gebrechen, ahd. refsen, züchtigen, strafen), raffen, I) im allg.: A) eig.: a) (poet.) etwas an sich raffen, anraffen, erraffen, aufraffen, entraffen, wegraffen = haftig od. eilig ergreifen, -an sich nehmen, arma (manu), Verg.: bipennem dextrā, Verg.: so rapta hasta, raptum telum, Verg. – flammam in fomite, schnell auf dem Zunder auffangen, Verg.: ex taberna proxima cultrum, Liv. epit.: galeam tectis, aus dem Hause reißen (= rasch aus dem H. holen), Verg.: membra toris, die Gl., d.i. sich vom Lager aufraffen (= sich hastig erheben), Val. Flacc.; vgl. Medea rapta toris, nachdem sie sich aufgerafft vom L., Val. Flacc. – v. lebl. Subjj., r. nigrum colorem, rasch annehmen (v. Haar), Ov.: vim monstri, die Wunderkraft rasch einsaugen (v. Zweigen), Ov. – absol., rapiuntque ruuntque, sie raffen auf, -zusammen (die Taue usw.), Verg. Aen. 4, 581. – b) weg-, fortraffen, -reißen, hastig-, eilig wegnehmen, scalas (die Schiffsleitern), Auct. b. Alex.: corpus consulis, Liv. – ab aede funale, Ov.: repagula de poste, Ov. – c) fortraffen, -reißen = rasch-, eilig von dannen führen, fortführen, -entführen, zu- od. herbeiführen, rapi a domo longius, Cic.: alqm hinc, rasch entrücken (v. einer Gottheit), Liv.: u. so Aenean nube cavā, Verg.: imperatorem, Tac. (vgl. Heräus Tac. hist. 1, 27, 13). – v. Anführern, ex subsidiariis manipulos aliquot in primam aciem secum rapit, Liv.: totam aciem in Teucros, Verg.: legiones in Cattos, Tac.: per hoc omne spatium cum legiones duceres (tanta velocitas erat) raperes, fortrissest, Plin. pan.: agmen campo (übers G.), Verg.: Tumo mille populos, Verg. – per aequora navem, Verg.: rapit ungula currus, Hor.: quattuor viginti et milia rapimur raedis, durchfliegen, Hor. – commeatum in litore expositum in naves, eilig auf die Sch. schaffen, Liv.: variis obsita frondibus sub divum, ans Licht des Tages ziehen, Hor. – venandi studium homines per nives ac pruinas rapit (treibt), Liv. – refl., se r. hinc ocius, sich entraffen = forteilen, Hor.: r. se praecipiti fugā ad etc., fortstürzen, Vell.: inde se ad urbem, id est ad caedem optimi cuiusque, Cic. – d) prägn.: α) rasch-, schnell-, wie im Fluge erobern, castra urbesque primo impetu, Liv.: Bithyniam, Flor.: raptis a Caesare cunctis (sc. urbibus), Lucan. – β) in reißen- dem Laufe durcheilen, -durchirren, hastig durchrennen, densa ferarum tecta, silvas, Verg.: campum, Stat. – γ) rasch-, in rascher Bewegung machen, -beschreiben, immensos orbes per humum, v. der Schlange, Verg.

    B) übtr.: a) erraffen = hastig ergreifen, sic tamen, ut limis rapias, quid etc., daß du hineinschielend rasch wegbekommst, was usw., Hor. sat. 2, 5, 53. – bes. = in Hast-, in Eile genießen, -benutzen, einer Sache nachjagen (s. Heräus Tac. hist. 1, 13, 18), Venerem, Verg.: Venerem incertam more ferarum, Hor.: illicitas voluptates, Tac.: occasionem de die, Hor.: occasionem in aliquanto viliore animali expiandae religionis, mit Freuden ergreifen, Val. Max.: occasionem turpitudinis ex verbis, Quint.: spem adoptionis statim conceptam acrius in dies, Tac. – b) etw. rasch-, schleunig vollführen, -vollziehen, beschleunigen, gressus, rasch zuschreiten, Lucan.; vgl. inde rapit cursus, enteilt, Lucan.: viam, Ov., iter, Sil., iter in proelia, Lucan.: transitum, Frontin.: nuptias, Liv.: auxilia, rasch zu Hilfsmitteln greifen, Cels.

    II) mit dem Nbbgr. des Gewaltsamen, fortraffen, entraffen, A) eig.: a) entreißen, fortreißen, wegreißen, rapere pilam, Cic.: harpastum manu pulverulentā, Mārt.: aures, nares, abreißen, Verg.: oscula, Hor.: lanceam ex manibus alcis, Curt.: ossa ab ore canis, Hor.: frondes altā arbore, fortstöben, heranstöben (v. Winde), Ov.: stirpes, ausreißen (v. Flusse), Hor. – b) mit Gewalt fortführen, fortreißen, fortschleppen, fortschleifen, alqm ex lustris, Plaut.: hostes vivos ex acie, Plaut.: ducite istum; si non sequitur, rapite sublimem foras, Plaut.: u. so r. alqm domum, Plaut.: raptus Hector equis, geschleist, Ov. – m. lebl. Objj., v. lebl. Subjj., alveus prono amni in praeceps rapit lembum, Verg. georg. 1, 203. – u. so bes. jmd. vor Gericht, vor den Richter usw., ins Gefängnis, zur Strafe schleppen, schleifen, rapi te obtorto collo mavis, an trahi? Plaut.: alqm in ius, Plaut., in ius ad regem, Liv.: ad consulem, Liv.: in carcerem, Suet.: e carcere ad palum et ad necem, Cic.: alqm de complexu parentum suorum ad mortem cruciatumque, Cic.: ad poenam, Cic.: ad supplicium ob facinus, Cic.: ad carnificem, Plaut. – u. jmd. aus seiner Heimat-, in die weite Ferne-, in fremde Länder fortreißen, Prop., Ov. u. Stat.; vgl. Lachm. Prop. 5, 3, 49. – c) als Beute, als Raub an sich reißen, fortreißen, fortschleppen, rauben, entführen, quantum r. potuisset, Cic.: cenam, Hor.: absol., rapere et clepere discunt, Cic.: rapere omnes, trahere, Sall.: spes rapiendi, Cic. – leb. Wesen, virgines, Cic. u.a.: uxores fide publicā, Iustin.: filiam eius (Cereris) ex eo loco, Lact.: virgines ad stuprum, Liv. (Vgl. quis te rapuit? hat dich verführt? Quint.): armenta stabulis, Ov.: rapta uxor, der Raub seiner Gattin (= der Umstand, daß seine G. geraubt war), Tac. – subst., α) rapta, ae, f., die Geraubte, Entführte, Ov. art. am. 1, 680; her. 5, 97; 13, 57; 16, 339; 17, 22; fast. 4, 607: ex raptabus, Cn. Gell. b. Charis. 54, 14 (vgl. unten /). – β) raptum, ī, n., das Geraubte, der Raub, rapto vivere, Sall. fr., Liv., Verg. u.a. (vgl. Fabri Liv. 22, 39, 13); u. ex rapto vivere, Ov.: rapto gaudere, Liv.: rapto uti, Vell.: rapto potiri, Verg.: pastoribus rapta dividere, das G. unter die H. verteilen, Liv. – d) = diripere, plündern, Armeniam, Tac.: poet., rapiunt incensa feruntque Pergama (in Profa agunt feruntque, griech. ἄγουσι καὶ φέρουσι), Verg. – e) prägn., plötzlich u. vor der Zeit aus dem Leben hinraffen, v. Tode, v. Krankheiten u. dgl. (s. Bünem. Lact. 3, 17, 8), improvisa leti vis rapuit gentes, Hor.: urina fulva saepe hominem rapit, Cels.: eiusmodi casu rapi potest, Gels.: alios infantes (als K.) rapi, Lact.: immaturā morte indignissime raptum esse, Plin. ep.: quinquagesimo uno raptus anno, Plin. – absol., labor rapit, Verg.: laterum dolores quam celerrime rapiunt, Cels.

    B) übtr.: a) an sich reißen, commoda ad se, Cic.: opes ad se, Liv.: victoriae gloriam in se, Liv.: inter se rei publicae statum, an sich reißen und unter sich teilen, Cic.: u. so inter se partes regni, Liv. – b) wegreißen, entreißen, almum quae rapit hora diem, Hor.: heu, tua nobis paene simul tecum solacia rapta, Menalca? Verg. ecl. 18. – c) mit sich fortreißen, fortziehen, jmd. gewaltsam, gegen seinen Willen irgendwohin ziehen, verleiten, versetzen, quamvis multa cuiusquemodi rapiat (quasi torrens oratio), Cic.: ipsae res verba rapiunt, Cic. – auditorem in medias res, Hor.: alqm in adversum, ins Verderben reißen, Verg.: alqm in deteriorem viam, auf schl. W. werfen, Plaut.: comoediam in peiorem partem, herunterziehen, verdächtigen, Ter.; vgl. consilium alcis in contrariam partem, zum Gegenteil auslegen, Pollio in Cic. ep.: animum in partes varias, Verg. – r. alqm in invidiam, rapi in invidiam, jmd., sich dem H. preisgeben, Cic.: opinionibus vulgi rapi in errorem, sich zum J. verleiten lassen, Cic. – d) leidenschaftlich fortreißen, hinreißen, unaufhaltsam-, mächtig hinziehen, im üblen Sinne., iudicem (v. Redner), Quint.; u. so rapi (Ggstz. sequi), Quint. – ὁρμή, quae hominem huc illuc rapit, Cic.: animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat, Sall.: ea (cupiditas) ad oppugnandam Capuam rapit, Liv. – im guten Sinne, totos ad se convertit et rapit, Cic.: qui in se rapit atque convertit omnium oculos hominum, Flor. Verg. orat. an poët.: utraque forma rapit, Prop.: si tantus amor scribendi te rapit, Hor.: ad divinarum rerum cognitionem curā omni studioque rapi, Cic. – e) gleichsam als Beute an sich reißen, rauben, sich bemächtigen, Hippodameam raptis nactus est nuptiis, durch Eheraub, Enn. tr. fr.: dominationem, Tac. – f) sich beim Kaufe um eine Ware reißen, exemplaria librorum certatim, Hieron. epist. 57, 2: librum totā certatim urbe, Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – / Archaist. Fut. exact. rapsit, Cic. de legg. 2, 22 (in einer Gesetzesformel). – Abl. Partic. Perf. fem. raptabus, Cn. Gell. b. Charis. 54, 14.

    lateinisch-deutsches > rapio

  • 14 rapio

    rapio, rapuī, raptum, ere (vgl. ἁρπ-άζω, altind. rápaḥ, das Gebrechen, ahd. refsen, züchtigen, strafen), raffen, I) im allg.: A) eig.: a) (poet.) etwas an sich raffen, anraffen, erraffen, aufraffen, entraffen, wegraffen = haftig od. eilig ergreifen, -an sich nehmen, arma (manu), Verg.: bipennem dextrā, Verg.: so rapta hasta, raptum telum, Verg. – flammam in fomite, schnell auf dem Zunder auffangen, Verg.: ex taberna proxima cultrum, Liv. epit.: galeam tectis, aus dem Hause reißen (= rasch aus dem H. holen), Verg.: membra toris, die Gl., d.i. sich vom Lager aufraffen (= sich hastig erheben), Val. Flacc.; vgl. Medea rapta toris, nachdem sie sich aufgerafft vom L., Val. Flacc. – v. lebl. Subjj., r. nigrum colorem, rasch annehmen (v. Haar), Ov.: vim monstri, die Wunderkraft rasch einsaugen (v. Zweigen), Ov. – absol., rapiuntque ruuntque, sie raffen auf, -zusammen (die Taue usw.), Verg. Aen. 4, 581. – b) weg-, fortraffen, -reißen, hastig-, eilig wegnehmen, scalas (die Schiffsleitern), Auct. b. Alex.: corpus consulis, Liv. – ab aede funale, Ov.: repagula de poste, Ov. – c) fortraffen, -reißen = rasch-, eilig von dannen führen, fortführen, -entführen, zu- od. herbeiführen, rapi a domo longius, Cic.: alqm hinc, rasch entrücken (v. einer Gottheit), Liv.: u. so Aenean nube cavā, Verg.: imperatorem, Tac. (vgl. Heräus
    ————
    Tac. hist. 1, 27, 13). – v. Anführern, ex subsidiariis manipulos aliquot in primam aciem secum rapit, Liv.: totam aciem in Teucros, Verg.: legiones in Cattos, Tac.: per hoc omne spatium cum legiones duceres (tanta velocitas erat) raperes, fortrissest, Plin. pan.: agmen campo (übers G.), Verg.: Tumo mille populos, Verg. – per aequora navem, Verg.: rapit ungula currus, Hor.: quattuor viginti et milia rapimur raedis, durchfliegen, Hor. – commeatum in litore expositum in naves, eilig auf die Sch. schaffen, Liv.: variis obsita frondibus sub divum, ans Licht des Tages ziehen, Hor. – venandi studium homines per nives ac pruinas rapit (treibt), Liv. – refl., se r. hinc ocius, sich entraffen = forteilen, Hor.: r. se praecipiti fugā ad etc., fortstürzen, Vell.: inde se ad urbem, id est ad caedem optimi cuiusque, Cic. – d) prägn.: α) rasch-, schnell-, wie im Fluge erobern, castra urbesque primo impetu, Liv.: Bithyniam, Flor.: raptis a Caesare cunctis (sc. urbibus), Lucan. – β) in reißen- dem Laufe durcheilen, -durchirren, hastig durchrennen, densa ferarum tecta, silvas, Verg.: campum, Stat. – γ) rasch-, in rascher Bewegung machen, -beschreiben, immensos orbes per humum, v. der Schlange, Verg.
    B) übtr.: a) erraffen = hastig ergreifen, sic tamen, ut limis rapias, quid etc., daß du hineinschielend rasch wegbekommst, was usw., Hor. sat. 2, 5, 53. –
    ————
    bes. = in Hast-, in Eile genießen, -benutzen, einer Sache nachjagen (s. Heräus Tac. hist. 1, 13, 18), Venerem, Verg.: Venerem incertam more ferarum, Hor.: illicitas voluptates, Tac.: occasionem de die, Hor.: occasionem in aliquanto viliore animali expiandae religionis, mit Freuden ergreifen, Val. Max.: occasionem turpitudinis ex verbis, Quint.: spem adoptionis statim conceptam acrius in dies, Tac. – b) etw. rasch-, schleunig vollführen, -vollziehen, beschleunigen, gressus, rasch zuschreiten, Lucan.; vgl. inde rapit cursus, enteilt, Lucan.: viam, Ov., iter, Sil., iter in proelia, Lucan.: transitum, Frontin.: nuptias, Liv.: auxilia, rasch zu Hilfsmitteln greifen, Cels.
    II) mit dem Nbbgr. des Gewaltsamen, fortraffen, entraffen, A) eig.: a) entreißen, fortreißen, wegreißen, rapere pilam, Cic.: harpastum manu pulverulentā, Mārt.: aures, nares, abreißen, Verg.: oscula, Hor.: lanceam ex manibus alcis, Curt.: ossa ab ore canis, Hor.: frondes altā arbore, fortstöben, heranstöben (v. Winde), Ov.: stirpes, ausreißen (v. Flusse), Hor. – b) mit Gewalt fortführen, fortreißen, fortschleppen, fortschleifen, alqm ex lustris, Plaut.: hostes vivos ex acie, Plaut.: ducite istum; si non sequitur, rapite sublimem foras, Plaut.: u. so r. alqm domum, Plaut.: raptus Hector equis, geschleist, Ov. – m. lebl. Objj., v. lebl. Subjj., alveus prono amni in praeceps rapit lembum, Verg. georg. 1, 203. – u. so bes. jmd. vor Ge-
    ————
    richt, vor den Richter usw., ins Gefängnis, zur Strafe schleppen, schleifen, rapi te obtorto collo mavis, an trahi? Plaut.: alqm in ius, Plaut., in ius ad regem, Liv.: ad consulem, Liv.: in carcerem, Suet.: e carcere ad palum et ad necem, Cic.: alqm de complexu parentum suorum ad mortem cruciatumque, Cic.: ad poenam, Cic.: ad supplicium ob facinus, Cic.: ad carnificem, Plaut. – u. jmd. aus seiner Heimat-, in die weite Ferne-, in fremde Länder fortreißen, Prop., Ov. u. Stat.; vgl. Lachm. Prop. 5, 3, 49. – c) als Beute, als Raub an sich reißen, fortreißen, fortschleppen, rauben, entführen, quantum r. potuisset, Cic.: cenam, Hor.: absol., rapere et clepere discunt, Cic.: rapere omnes, trahere, Sall.: spes rapiendi, Cic. – leb. Wesen, virgines, Cic. u.a.: uxores fide publicā, Iustin.: filiam eius (Cereris) ex eo loco, Lact.: virgines ad stuprum, Liv. (Vgl. quis te rapuit? hat dich verführt? Quint.): armenta stabulis, Ov.: rapta uxor, der Raub seiner Gattin (= der Umstand, daß seine G. geraubt war), Tac. – subst., α) rapta, ae, f., die Geraubte, Entführte, Ov. art. am. 1, 680; her. 5, 97; 13, 57; 16, 339; 17, 22; fast. 4, 607: ex raptabus, Cn. Gell. b. Charis. 54, 14 (vgl. unten ). – β) raptum, ī, n., das Geraubte, der Raub, rapto vivere, Sall. fr., Liv., Verg. u.a. (vgl. Fabri Liv. 22, 39, 13); u. ex rapto vivere, Ov.: rapto gaudere, Liv.: rapto uti, Vell.: rapto potiri, Verg.: pastoribus rapta dividere, das G.
    ————
    unter die H. verteilen, Liv. – d) = diripere, plündern, Armeniam, Tac.: poet., rapiunt incensa feruntque Pergama (in Profa agunt feruntque, griech. ἄγουσι καὶ φέρουσι), Verg. – e) prägn., plötzlich u. vor der Zeit aus dem Leben hinraffen, v. Tode, v. Krankheiten u. dgl. (s. Bünem. Lact. 3, 17, 8), improvisa leti vis rapuit gentes, Hor.: urina fulva saepe hominem rapit, Cels.: eiusmodi casu rapi potest, Gels.: alios infantes (als K.) rapi, Lact.: immaturā morte indignissime raptum esse, Plin. ep.: quinquagesimo uno raptus anno, Plin. – absol., labor rapit, Verg.: laterum dolores quam celerrime rapiunt, Cels.
    B) übtr.: a) an sich reißen, commoda ad se, Cic.: opes ad se, Liv.: victoriae gloriam in se, Liv.: inter se rei publicae statum, an sich reißen und unter sich teilen, Cic.: u. so inter se partes regni, Liv. – b) wegreißen, entreißen, almum quae rapit hora diem, Hor.: heu, tua nobis paene simul tecum solacia rapta, Menalca? Verg. ecl. 18. – c) mit sich fortreißen, fortziehen, jmd. gewaltsam, gegen seinen Willen irgendwohin ziehen, verleiten, versetzen, quamvis multa cuiusquemodi rapiat (quasi torrens oratio), Cic.: ipsae res verba rapiunt, Cic. – auditorem in medias res, Hor.: alqm in adversum, ins Verderben reißen, Verg.: alqm in deteriorem viam, auf schl. W. werfen, Plaut.: comoediam in peiorem partem, herunterziehen, verdächtigen, Ter.; vgl. consilium alcis in con-
    ————
    trariam partem, zum Gegenteil auslegen, Pollio in Cic. ep.: animum in partes varias, Verg. – r. alqm in invidiam, rapi in invidiam, jmd., sich dem H. preisgeben, Cic.: opinionibus vulgi rapi in errorem, sich zum J. verleiten lassen, Cic. – d) leidenschaftlich fortreißen, hinreißen, unaufhaltsam-, mächtig hinziehen, im üblen Sinne., iudicem (v. Redner), Quint.; u. so rapi (Ggstz. sequi), Quint. – ὁρμή, quae hominem huc illuc rapit, Cic.: animus cupidine caecus ad inceptum scelus rapiebat, Sall.: ea (cupiditas) ad oppugnandam Capuam rapit, Liv. – im guten Sinne, totos ad se convertit et rapit, Cic.: qui in se rapit atque convertit omnium oculos hominum, Flor. Verg. orat. an poët.: utraque forma rapit, Prop.: si tantus amor scribendi te rapit, Hor.: ad divinarum rerum cognitionem curā omni studioque rapi, Cic. – e) gleichsam als Beute an sich reißen, rauben, sich bemächtigen, Hippodameam raptis nactus est nuptiis, durch Eheraub, Enn. tr. fr.: dominationem, Tac. – f) sich beim Kaufe um eine Ware reißen, exemplaria librorum certatim, Hieron. epist. 57, 2: librum totā certatim urbe, Sulp. Sev. dial. 1, 23, 4. – Archaist. Fut. exact. rapsit, Cic. de legg. 2, 22 (in einer Gesetzesformel). – Abl. Partic. Perf. fem. raptabus, Cn. Gell. b. Charis. 54, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rapio

  • 15 carry away

    transitive verb
    forttragen; (by force) fortreißen; (fig.)

    be or get carried away — (be inspired) hingerissen sein (by von); (lose self-control) sich hinreißen lassen

    * * *
    vt
    to \carry away sth ⇆ away etw wegtragen [o forttragen]; current etw wegtreiben [o forttreiben], etw wegspülen [o fortspülen]; storm, torrent etw [mit sich] fortreißen
    to be carried away [by sth] (be overcome by) sich akk [von etw dat] mitreißen lassen; (be enchanted by) [von etw dat] hingerissen sein
    3. usu passive (overdo)
    to get carried away [with sth] es [mit etw dat] übertreiben
    don't get carried away! ( fam) jetzt übertreib mal nicht! fam
    I got rather carried away with buying presents ich war beim Geschenkekaufen nicht zu bremsen
    * * *
    vt sep
    1) (lit) (hin)wegtragen; (torrent, flood) (hin)wegspülen; (whirlwind, tornado) hinwegfegen
    2) (fig)

    don't get carried away! — übertreibs nicht!, brems dich (inf)

    to be carried away by one's feelingssich ( in seine Gefühle) hineinsteigern

    don't get carried away by your success —

    * * *
    1. weg-, forttragen, -schaffen
    2. wegreißen (Sturm etc), (Flut etc auch) wegspülen
    3. fig mitreißen:
    get carried away in Verzückung geraten
    4. get carried away fig die Kontrolle über sich verlieren
    * * *
    transitive verb
    forttragen; (by force) fortreißen; (fig.)

    be or get carried away — (be inspired) hingerissen sein (by von); (lose self-control) sich hinreißen lassen

    * * *
    v.
    davontragen v.
    mitreißen v.

    English-german dictionary > carry away

  • 16 ἀν-αρπάζω

    ἀν-αρπάζω (s. ἁρπάζω), in die Höhe reißen, ἔγχος, die Lanze aus dem Boden reißen, Il. 22, 276; ὅπλα, haftig ergreifen, Xen. An. 7, 1, 15; fortreißen, entführen, rauben, Iliad. 16, 437. 9, 564 Od. 4, 515. 5, 419. 20, 63. 23, 316. 15, 427; Pind. Ol. 9, 62; ἀναρπασϑείς, hingerafft, von den Gestorbenen, Soph. El. 838; ἀναρπάξαντε Theocr. 22, 137; – ἄρουραν, πόλιν, plündern, Pind. P. 4, 34; Eur. Hel. 751 Phoen. 1066; aber πόλις μεϑ' ἡμέραν μίαν ἐκ μέσης τῆςἙλλάδος ἀνήρπασται Aesch. 3, 133 (vgl. Din. 1, 24) heißt weggetilgt, vgl. 136; ναυτικὴ καὶ πεζὴ στρατιὰ καὶ πόλεις ἄρδην εἰσὶν ἀνηρπασμένοι Dem. 9, 47; Pol. 4, 54; auch von Menschen, gänzlich zu Grunde richten, Dem. 10, 18. 21, 120. 59, 8. – Med. fut., mit sich fortreißen, Her. 8, 28. 9, 59, von einem Alles niederwerfenden Reiterangriff.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀν-αρπάζω

  • 17 ἀναρπάζω

    ἀν-αρπάζω, in die Höhe reißen / fortreißen, entführen, rauben / plündern / auch von Menschen gänzlich zu Grunde richten / mit sich fortreißen von einem alles niederwerfenden Reiterangriff

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > ἀναρπάζω

  • 18 almak

    almak <- ır> nehmen (-i A); (satın \almak) kaufen; MED ilaç einnehmen; MED organ, cenin entfernen; iş, öğüt, izin vs bekommen; (kabul etmek) annehmen; (elde etmek) erzielen; ürün einbringen; koku vs wahrnehmen; kız zur Frau ( oder als Schwiegertochter) nehmen; ölçü nehmen; kiracı aufnehmen; in ein Verzeichnis vs (çekmek) rücken, verschieben; radyo vs empfangen; şehir einnehmen; nehir mit sich fortreißen; içerebilmek fassen;
    banda almak aufs Band aufnehmen;
    sağa almak nach rechts verschieben; rechts anhalten;
    su almak leck sein;
    şakaya almak als Scherz auffassen;
    omuzlarına almak sich (D) überwerfen; schultern;
    alıp götürmek wegtragen, abfahren, abtransportieren;
    -in b-le bir alıp veremediği var/olmak mit jemandem nicht auskommen können;
    alıp yürümek um sich greifen;
    al sana …!, alın size …! da haben wir …!;
    LIT aldı Kerem da hob Kerem an; alamamak

    Türkçe-Almanca sözlük > almak

  • 19 увлекать за собой

    v
    1) gener. mit sich fortreißen, hinter sich bringen (zu), um sich scharen
    2) milit. vorreißen

    Универсальный русско-немецкий словарь > увлекать за собой

  • 20 хватать

    1.
    sports. (an D, bei D) behindern

    2. v
    1) gener. anfassen, angreifen (что-л.), anpacken, erhaschen (тж. перен.), erschnappen (напр. наживку - о рыбе; ртом), happen (nach D) (что-л. зубами, ртом), hapsen (что-л. зубами, ртом), haschen, hinreichen, nehmen, reichen, mit sich fortreißen, grabschen, packen, schnappen (ðòîì), ausreichen, erfassen, fassen, genügen, greifen, zugreifen, zupacken, zuschnappen (о собаке), hinlangen
    2) colloq. (за) begrabschen, (грубо) betatschen, klecken, langen, längen, zureichen, begrapschen, mit beiden Händen zulangen, vorhalten, auslangen, (жадно) rappsen, (жадно) rapschen, (жадно) rapsen
    3) book. ergreifen
    4) deprecat. (nach D) haschen
    5) S.-Germ. tatzen
    6) avunc. (жадно) grapschen, (жадно) grapsen
    7) pompous. hinraffen
    8) low.germ. grabbeln

    Универсальный русско-немецкий словарь > хватать

См. также в других словарях:

  • Fortreißen — Fortreißen, verb. irreg. act. S. Reißen. 1) Von einem Orte wegreißen. Ich wollte nicht mitgehen, aber er riß mich fort. Der Strom riß das ganze Gebäude mit sich fort. 2) Vorwärts reißen, in figürlichem Verstande. Die Schönheit eines Gegenstandes… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • fortreißen — V. (Oberstufe) jmdn. oder etw. gewaltsam mit sich nehmen Synonym: wegreißen Beispiel: Mit zerstörerischer Kraft riss die Flut Menschen und Fahrzeuge mit sich fort und knickte Bäume wie Strohhalme …   Extremes Deutsch

  • fortreißen — fọrt||rei|ßen 〈V. tr. 195; hat〉 wegreißen, heftig, schnell wegnehmen, wegziehen ● jmdm. etwas fortreißen heftig, gewaltsam wegnehmen; jmdn. fortreißen 〈fig.〉 mitreißen, in leidenschaftl. Anteilnahme versetzen (Leser, Zuhörer); die Spannung riss… …   Universal-Lexikon

  • fortreißen — fọrt·rei·ßen (hat) [Vt] etwas reißt jemanden / etwas (mit sich) fort etwas reißt jemanden / etwas durch seine Kraft (mit sich) von einem Ort an einen anderen: Der Orkan hat viele Dächer fortgerissen; Die starke Strömung riss das Boot mit sich… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • mitreißen — begeistern; hinreißen; anregen; mitschleppen; mitzerren; mitschleifen; mitziehen * * * mit|rei|ßen [ mɪtrai̮sn̩], riss mit, mitgerissen <tr.; hat: durch seinen inneren Schwung, seine Überzeugungskraft o. Ä. für etwas begeistern: ihre Rede riss …   Universal-Lexikon

  • Aeolvs — AEOLVS, i, Gr. Αἴόλος, ου, (⇒ Tab. XXV.) 1 §. Namen. Es ist dieser kein anderer, als das allenthalben übliche griechische Wort, ἀιόλος, η, ον, welches bald so viel, als ποικίλος, mancherley, bald als ταχὺς, geschwind, bald als μέλας, finster,… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Revival — (engl., spr. Riweiwel), die Wiederbelebung, Wiederherstellung, Erweckung, bes. in Nordamerika die religiöse Erscheinung in einer Kirche, wo in einem kurzen Zeitraume das Frömmigkeitsgefühl bedeutend erneut wird u. vorher glaubenslose Christen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • mitreißen — mịt·rei·ßen (hat) [Vt] 1 jemanden / etwas mitreißen (wenn jemand / etwas fällt, stürzt o.Ä.) jemanden / etwas mit sich fortreißen: Die Wassermassen rissen den Damm mit 2 jemanden mitreißen bewirken, dass jemand dieselbe Begeisterung, Freude o.Ä …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Entrainieren — (franz., spr. angträ ), mit sich fortreißen, nach sich ziehen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Pädagōgik — (griech.), der Wortbedeutung nach »Kunst oder Wissenschaft des Pädagogen« (s. d.), d.h. der Knabenführung, Knabenerziehung; jetzt soviel wie Erziehungslehre oder Erziehungswissenschaft, Theorie der Erziehung und zumal des Unterrichts als des… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Reißen — Reißen, verb. irreg. ich reiße, du reißest, er reißet oder reißt; Imperf. ich ríß; Mittelw. gerissen; Imperat. reiß. Ein Wort, welches eine unmittelbare Nachahmung eines gewissen Schalles ist, und daher von so verschiedenen Dingen gebraucht wird …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»